bir hikaye anlatacağım size...benim de yeni duyduğum gerçek bir hikaye.Nazmiye Hanım kendisinden küçük iki kardeşi olan ve belki de en zor
dönemlerde üniversite bitirmiş çok başarılı bir bayan.Üniversiteye girdiği sene(sanıyorum ki 50'lili yıllarda) kendi gibi matematik bölümü
okuyan bir adama aşık oluyor.Karşılığınıda buluyor.Fakat ailelerden onay çıkmıyor.(O zamanlarda her şey daha katı tabi).Eminim ki büyük aile
baskıları söz konusu.Ne denli büyük olaylar yaşandı bilemiyorum ama bu olaylar aşılamamış ki bu iki aşık bir araya gelememiş ama kopamamışlarda.
Hayatlarına başkalarının girmesine müsade etmemişler.Aileler bir tülü kabul etmeyince hep kaçak göçek görüşmelerle kalmış birliktelikleri.Böyle o kadar çok
zaman geçmiş ki her ikiside profesör olmuş,kendilerine rahat ve huzurlu yaşam sağlayabilecek her olanağı elde etmişler ama bir türlü mutluluğu yakalayamamışlar.
Ve Nazmiye Hanım 74 yaşına geldiğinde kaybetmiş büyük aşkını.Aradan dört yıl geçmiş Nazmiye hanım kötü bir hastalığa (demans=bunama) yakalanmış yalnızlğından ve düştüğü boşluktan dolayı.Şimdi bir huzur evinde yaşıyor...Gelelim ben bu hikayeyi nerden biliyorum?biliyorum çünkü Nazmiye Hanım benim ev sahibim ve bu olayı bir kaç gün önce evime gelen Nazmiye Hanımın vekili olan avukattan ögrendim...
yazar:cansu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder